Air India - bilety lotnicze
| Rok utworzenia | 1932 (Tata Airlines), 1946 (Air India), 1953 (Air India International Limited), 1994 (Air India Ltd.) |
| Centrum lotnicze | Indira Gandhi International Airport, Chhatrapati Shivaji International Airport |
| Siedziba | Air India Building, Nariman Point, Bombaj, Indie |
| Program frequent-flyer | Flying Returns |
| Alianse | Star Alliance (od lata 2011) |
| Flota | Airbus A310-300, Airbus A330-200, Boeing 747-400, Boeing 777-200LR, Boeing 777-300ER, Boeing 787-8 |
| Firmowy slogan | Your Palace in the Sky (Twój Pałac w Niebie) |
| Typ linii | linie regularne |
Air India
Air India to państwowy flagowy przewoźnik i jednocześnie najstarsza linia lotnicza w Republice Indii. Stanowi część należącej do indyjskiego rządu Państwowej Firmy Lotniczej India Limited (NACIL). Linie operują flotą Airbusów i Boeingów na trasach do Azji, Europy i Ameryki Północnej. Biuro korporacyjne znajduje się w Air India Building znajdującym się w dzielnicy Nariman Point na południu Bombaju. Air India korzysta z dwóch głównych węzłów lotniczych w kraju - Indira Gandhi International Airport oraz Chhatrapati Shivaji International Airport.
Linie były utworzone przez J. R. D. Tata w czerwcu 1932 roku jako Tata Airlines, oddział Tata Sons Ltd. (teraz Tata Group). W roku utworzenia linie korzystały z jednosilnikowego De Havilland Puss Moth do transportu poczty (przesyłki pocztowe Imperial Airways) z Aerodromu Drigh Road w Karaczi do Juhu Airstrip via Ahmedabad w Bombaju.
Po II Wojnie Światowej powróciły regularne usługi w Indiach, a linie Tata Airlines stały się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i w 1946 roku przyjęły nazwę Air India. Dwa lata później, po odzyskaniu niepodległości, rząd zakupił 49% akcji linii. W następstwie, przewoźnik otrzymał uprawnienia odbywania lotów międzynarodowych jako Air India International. 8 czerwca 1948 Lockheed Constellation L-749A, pod nazwą Malabar Princess wystartował z Bombaju do Londynu przez Kair i Genewę.
W połowie 1953 roku rząd Indii skorzystał z opcji wykupu udziału większościowego i utworzono Air India International Limited, będącą jednym z owoców nacjonalizacji przemysłu transportu lotniczego. Jednocześnie wszystkie usługi krajowe przeniesiono do Indian Airlines (teraz nazywane Indian). Rok później linie otrzymały pierwszą maszynę L-1049 Super Constellation i zainaugurowały trasy do Bangkoku, Hong Kongu, Tokio I Singapuru.
W roku 1993 Air India odebrały flagowy samolot w swojej flocie Boeing 747-400, nazwany Konark, dzięki czemu stworzyły historię - pierwszy lot non-stop z Nowego Jorku do Delhi. Dwa lata później do rozkładu wprowadzono drugie amerykańskie lotnisko O'Hare International Airport w Chicago. Z kolei w 1999 roku, linie otworzyły swój dedykowany Terminal 2-C na Chhatrapati Shivaji International Airport w Bombaju.
Air India obsługuje 11 portów krajowych oraz 18 międzynarodowych w 11 krajach Azji, Europy i Ameryki Północnej. Trasy krótkiego zasięgu to przede wszystkim miejscowości w obrębie kraju, ale także w Azji Południowo-Wschodniej i Południowo-zachodniej. Te relatywnie krótkie loty obsługiwane są maszynami Airbus A310, Airbus A330, Boeing 747-400 oraz Boeing 777-200LR z wyłączeniem rodziny Airbus A320 linii Indian, które występują w szacie i pod kodami przynależnymi Air India. Trasy dalekiego zasięgu sięgające do Azji Wschodniej, Europy i Ameryki Północnej korzystają z samolotów Boeing 777-200LR oraz -300ER.
13 grudnia 2007 Star Alliance obwieścił zaproszenie Air India do kręgu swoich członków. Linie mają w pełni stać się członkiem tego aliansu latem 2011 roku.
Linie były utworzone przez J. R. D. Tata w czerwcu 1932 roku jako Tata Airlines, oddział Tata Sons Ltd. (teraz Tata Group). W roku utworzenia linie korzystały z jednosilnikowego De Havilland Puss Moth do transportu poczty (przesyłki pocztowe Imperial Airways) z Aerodromu Drigh Road w Karaczi do Juhu Airstrip via Ahmedabad w Bombaju.
Po II Wojnie Światowej powróciły regularne usługi w Indiach, a linie Tata Airlines stały się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i w 1946 roku przyjęły nazwę Air India. Dwa lata później, po odzyskaniu niepodległości, rząd zakupił 49% akcji linii. W następstwie, przewoźnik otrzymał uprawnienia odbywania lotów międzynarodowych jako Air India International. 8 czerwca 1948 Lockheed Constellation L-749A, pod nazwą Malabar Princess wystartował z Bombaju do Londynu przez Kair i Genewę.
W połowie 1953 roku rząd Indii skorzystał z opcji wykupu udziału większościowego i utworzono Air India International Limited, będącą jednym z owoców nacjonalizacji przemysłu transportu lotniczego. Jednocześnie wszystkie usługi krajowe przeniesiono do Indian Airlines (teraz nazywane Indian). Rok później linie otrzymały pierwszą maszynę L-1049 Super Constellation i zainaugurowały trasy do Bangkoku, Hong Kongu, Tokio I Singapuru.
W roku 1993 Air India odebrały flagowy samolot w swojej flocie Boeing 747-400, nazwany Konark, dzięki czemu stworzyły historię - pierwszy lot non-stop z Nowego Jorku do Delhi. Dwa lata później do rozkładu wprowadzono drugie amerykańskie lotnisko O'Hare International Airport w Chicago. Z kolei w 1999 roku, linie otworzyły swój dedykowany Terminal 2-C na Chhatrapati Shivaji International Airport w Bombaju.
Air India obsługuje 11 portów krajowych oraz 18 międzynarodowych w 11 krajach Azji, Europy i Ameryki Północnej. Trasy krótkiego zasięgu to przede wszystkim miejscowości w obrębie kraju, ale także w Azji Południowo-Wschodniej i Południowo-zachodniej. Te relatywnie krótkie loty obsługiwane są maszynami Airbus A310, Airbus A330, Boeing 747-400 oraz Boeing 777-200LR z wyłączeniem rodziny Airbus A320 linii Indian, które występują w szacie i pod kodami przynależnymi Air India. Trasy dalekiego zasięgu sięgające do Azji Wschodniej, Europy i Ameryki Północnej korzystają z samolotów Boeing 777-200LR oraz -300ER.
13 grudnia 2007 Star Alliance obwieścił zaproszenie Air India do kręgu swoich członków. Linie mają w pełni stać się członkiem tego aliansu latem 2011 roku.